Toen Silvio Berlusconi onlangs in Rome en plein public zijn hand door de bilspleet van Antonella di Caloni trok, glunderde de tycoon. Ook van verrukking, maar vooral vanwege zijn toch maar mooi gedemonstreerde schaamteloosheid. Mij gaat het hier om dat glunderen. Glunderen staat voor zichtbaar ingehouden binnenpret. De vroeger zo gevierde New Yorkse acteur Denzy Stewart is eveneens bedreven in dat glunderen. Toen hij bij de laatste Oscaruitrijking de prijswinnende Canadese filmproducent Sarah Hazlewood ongenadig met zijn vingers onder haar ( te) korte rokje feliciteerde, scoorde hij de gehoopte verontwaardiging. Niet alleen bij Hazlewood zelf – onverwachte tegenvaller: ze gaf hem een gemene pets op zijn kanis, de handafdruk was een etmaal later nog zichtbaar – en het zaalpubliek, maar ook bij de mestkevers van de schandaalpers. Daar was ’t Stewart natuurlijk om te doen geweest, zijn stroef verlopende carrière kon wel weer wat publiciteit gebruiken. Zijn tronie verried triomf. Met kaarsrechte rug, zich voortbewegend vanuit het bekken, flaneerde Stewart de rest van de avond superieur glunderend tussen de smokings en avondtoiletten door.
De overtreffende trap van glunderen, is glimmen. Op dat terrein spannen Nederlandse schrijvers de kroon. Vroeger hadden we Godfried Bomans en Gerard Reve. En er valt een nieuwlichter te noteren. Stem op de woensdagavond af op De wereld draait door, en bekijk de voorleesbeurt van huisdichter Nico Dijkshoorn. Vaak geestig. Altijd onstuimig. Na een minuut is Nico uitgeraasd, waarna hij theatraal z’n notitiecahiertje dichtslaat. De enorme leesbril, zo’n moderne, gaat af. Een klaterend applaus zal nu op hem neerdalen, zie je hem weten. Floormanager en studiopubliek gehoorzamen. Dijkshoorns hunkerende blik glijdt langs klaphanden en camera’s. De dauw op zijn schedel deert ‘m even niet, de dichter is van de aarde los. Een al inzettende erectie weet hij te dresseren, net op tijd. Niemand, maar dan ook niemand die zo intens glimmen kan als Nico Dijkshoorn. Noem het vertederond.
Diederik Stevens, 28 september 2013
